Eindelijk nog eens onderweg...

Afgelopen weekend trokken ons Vickske en ikke er eindelijk nog eens op uit met ons bakkie… We trokken naar Lier. We lopen op het einde van’t jaar en ons verlof potteke liet zelfs toe dat we donderdag al konden vertrekken. Mijn madam had van’t werk een tijdje terug een Bongo bon gekregen omdat ze al 10 jaar trouw dienst uitmaakte van de firma. Met de bon “Gastronomie” op zak trokken we naar Lier. Ik was op den Bas wat vroeger gestopt om alles al een beetje te organiseren en zo konden we op tijd ons huisje wisselen voor dat op wielen. We kwamen op een schoon uur aan in Lier en parkeerden ons aan de Leuvense poort. Lier heeft maar liefst 2 camperplaatsen, ongezien in België en vele andere steden kunnen hier echt wel een voorbeeld aan nemen. Na nog even in een plaatselijk kroegje der ene te pakken, even langs de Zimmertoren en het Begijnhof te passeren trokken we richting de “Gekrulde Zinnen”. Een viergangen menu werd ons daar gepresenteerd. Vis, een heerlijk soepie, een beetje wild en een chocolade moelleux verder, uiteraard voorzien van de nodige rode en witte druivensappen, trokken we voldaan naar onze betstede. Heerlijk thuiskomen als het ook daar lekker warm is. De verwarming heeft het toch al één avond volgehouden.
Vrijdag ochtend eerst naar de lokale bakker, beenhouwer en zelfs boekenwinkel om alweer de magen te vullen… Goed te vullen want na het ontbijt trokken we richting Haacht om daar de Bloso MTB-route te doen. 40 km lag ons daar te wachten. Binnen de drie uur, één valpartij (van mij!), veel asfalt, wat modder, de enige echte wei van Werchter en een halve Power bar verder reden we de parking terug op. Douchke pakken, fietsen afspuiten, soepke drinken en wij terug naar Lier. Daar aangekomen lekker rijst met kieke en groenten en als toetje een heerlijk gebakske, bananen en “die van ons” smurfen taart!

Rond het Zimmerplein en in het begijnhof opende vanavond de kerstmarkt, uiteraard konden we dat niet laten schieten en een leuk avondwandelingske doet altijd deugd. We werden bovendien nog getrakteerd op vuurwerk!! Olé

Zaterdag morgend was ik al vroeg onderweg met de velo, richting Schoten en met enkele cape epic'ers een schoon toerke gedaan. Ons Vickske lag nog wat te snoezen en is wat later lekker gaan ontbijten ergens in de stad. Tegen een uur of één was ik terug, een lekker warm douchke en wat bookes en wij nog ff terug naar de stad. Daar nog een vers soepke (waar wel wa zout en peper bij nodig was...) een laatste wandelingske door de winkelstraat en terug naar het buske. Zondag werd er in Averbode een MTB tocht georganiseerd en daar hadden we onze zinnen op gezet. Wij dus richting domein "de Vijvers". Op de grote parking aan dit domein was plek genoeg om ons buske te parkeren. We zijn der nog ene gaan drinken in "het Vossenhol" en daarna een heerlijk pastake met kip. Nog wat lezen in de gazet, een theeke met een Liers-vlaaike en op tijd onder de wol... Zondag weeral vroeg dag, chauffageke aan eten en ikke alvast weg. Ons Vickske blijft nog even liggen en vertrekt iets later. Nadat ikke een lange en een korte lus en ons Vickske de mooie korte lus gedaan hebben bollen we samen binnen. Fietsen even afspuiten nog iets eten en daarna op het gemakske terug naar huis. Op tijd terug thuis na een heelrijk lang maar veel te kort weekend... Extra opsteker, de chauffage heeft het wonderwel een heel weekend prima gedaan. 't zal toch niet waar zijn zekers???

Feu au bois...

Na herhaaldelijke problemen met ons hypzer modern, state of the art, all in one heating system, de laatste nieuwe Combi 4 van truma of noem maar op verwarmings keteltje wordt er volgende week vrijdag, 20 november 2009, een nieuwe in geplaatst!! Hopelijk, eindelijk... De problemen begonnen al snel, printplaat vervangen, binnen voor extra controle, uitblazen van brander na tanken van vuile LPG, extra filter plaatsen en wie weet wat. Maar helaas, elke keer opnieuw, troubels!! En elke keer naar Wetteren naar den Ideal Caravans, zo "ideal" blijken ze dan toch niet te zijn!! Vrijdag nog maar eens een "vrij"dag opgeofferd om naar Wetteren te bollen en ons Hobbytje opnieuw met een bang hartje achter te laten, we hopen voor het laatst!! Vertrouwen hebben we voorlopig niet meer echt in ons kacheltje dat in deze periode o zo nodig is op onze tripjes... We houden ons zelf op de hoogte! Ideal doe ulle best nu echt eens en verlos ons van koude voeten!! Anders kopen we ons ne Pizza Feu au bois ergens in zuid-Frankrijk, die hebben minder problemen met hun verwarming blijkbaar!!

Weekendje Aywaille...

Vorig weekend trokken we met ons bakkie nogmaals naar Aywaille. Vermits we hier al meerdere keren een weekendje verbleven voelde dit als een beetje thuiskomen. Na een frisse nacht moest den eerste de chauffage maar even opzetten en een kwartiertje later was het heerlijk warm. Verwarming gemaakt blijkbaar, olé! Na wat inkopen in de plaatselijke GB en een ontbijtje met alles der op en der aan trokken we met de fiets de heuveltjes in. Eerst had ik de tocht langs de Ambleve uitgestippeld maar na een km of 10 reden we het parcours van de "route Buissoniere" op, hier volgde de ene helling de andere op. Uiteindelijk deden we een 75km met enkele pittige hoogte meters. Eenmaal terug aan ons plekkie besloot ik nog wat door te rijden, opnieuw een 2,5 uurtjes op de velo en ik had er weer een ideale training opzitten. Bij thuis komst zat m'n vrouwke er wat triest bij, wat bleek... Verwarming OPNIEUW stuk!! Gelukkig zat er nog wat warm in de boiler dus kon ik nog net douchen maar dit was wel een serieuze domper, alweer. Uiteraard laten we het hoofdje er niet bij hangen en maken van het weekend het beste, de temperatuur viel al bij al nog mee. 's Avonds op het menu: luie wijven purree en ballen in tomaten saus... Lekker!! Een glaasje wijn in het dorp en op tijd onder de wol (lekker warm). 's Zondags uitgeslapen, ontbeten en wij weg voor een fikse wandeling. Vanuit het dorp vertrekken verschillende wandelingen en we pikten der ene uit van een 7-tal kilometer. Naar boven, in een grote boog rond Remouchamps en Aywaille en terug naar beneden... Na de wandeling nog een soeppie en wat bookes een klein dutje en daarna terug naar den Breedsteert!

Derde week Umbrië

Wil je al de Foto's bekijken van ons tripke?? kijk dan op volgende link...
http://picasaweb.google.be/lieven6477/Umbrie#

Dag 15: Montecchio – Orvieto.
Vandaag redelijk optijd uit de veren en direct richting Orvieto. Geparkeerd op de verzorgde, grote camperplaats benden aan het station en wij met de lift naar boven op het tufstenen platform waarop Orvieto gebouwd is. Daar in het eerste het beste barke binnen en ne koffie en de nodige zoetigheid naar binnen om der even tegen te kunnen. Een korte wandeling bracht ons bij het vertrekpunt van
de tocht “Orvieto ondergronds”. Onze gids nam ons mee naar de ondergrond van Orvieto waar bijna ieder huis zijn eigen grot heeft. Zeker doen… Daarna hebben we heel de namiddag rond en in de Duomo gezeten. Als je deze ziet zal je wel weten waarom we daar zo lang hebben stilgestaan. (een korte onderbreking voor ne panini en een slaatje niet meegeteld). Daarna nog even door de stad getrokken, ne mega gelati bij “Gelateria Pasquolletti (den beste volgens den trotter) en een glaasje wijn als aperitief. Daarna nog een half gaan surfen in een cafeetje, een relax-pak voor mij gekocht en op zoek naar ons avondeten. Dat vonden we op aanraden van onze beider gidsen, den trotter en de capitool, in het restaurant “La Volpe e l’Uva” dit was ongetwijfeld den beste diner die ik in Umbrië en waarschijnlijk ook nen tijd daarvoor gegeten heb. We zaten der wel alleen maar wa hebben we der ons vingers afgelikt. Gnocchi, bruscetta met geitenkaas (lust ik wel nie maar ons Vickske deste liever), ballen in tomat alla Umbrië (=zalig), eiergerecht, patatjes, champions en salad…. Nie normaal… Een dessertje kon er eigenlijk nie echt meer bij maar een chocolade taart laat ik nie staan… Redelijk vet gegeten wij met de bus terug naar beneden. Het kon nie blijven duren, vannacht trok hier een onweer over met de nodige druppels, knallen en flitsen…
Dag 16 Orvieto – Scheggino
Een beetje tegen de draairichting van onze rondreis door Umbrië in, maar vandaag reden we terug naar Scheggino. Dit is kort achter Spoleto gelegen en door ons al een paar dagen geleden aangedaan. Maar morgen is hier een MTB tocht georganiseerd en die wil ik wel eens mee doen. We maken der een dagske relaxen van en morgen na den tocht rijden we terug en mikken we op Panicale onder het Trasimeense meer. We zullen wel zien wa we der morgen van bakken tussen de Italianen…
Dag 17: Scheggino – Perugia
Vanmorgend nog eens opgestaan na het aflopen van ne wekker. En dat op vakantie!!! Maar ik wou den tocht nie missen zodus… Op zoek naar nen bakker, maar nie te vinden (of wel te vinden maar niet open). Dan eerst maar naar de inschrijving, daar keken ze maar een beetje raar toen ik m’n Belgisch paske op den toog legde, maar blijkbaar vonden ze het wel helemaal te gek. Den organisator wou zelfs van truitje wisselen. Allee ne nummer gekregen, de 4 nogwel. Terug naar de Mobil, wa pasta eten (wegens geen brood) en de velo maar klaar maken. Terug op het startplein stonden er toch al aardig wat Italianen bijeen. De start werd om 9u30 gegeven, om 9u45 ongeveer waren we weg. Als ge den uitleg wil lezen over het ritje moet je maar gaan zien op den MTB-blog. In alle geval ik kwam als tweede over de meet, olé! Prijsuitreiking gedaan en met twee knakkers van MTB-Spoleto op het schavotje… Ik kreeg trouwens ne prijs omdat ik den deelnemer was die van het verst kwam… Een mand met streekproducten, waar ken ik dat van? Ons Vickske was uiteraard heel den dag “de swanjeur” en vond het ook wel leuk… Nog een lekkere pasta en wat andere broodjes binnen gespeeld en wij weg. Op naar Perugia. Hier staan we nu op een niet echt gezellige parking buiten het centrum. Morgen Perugia doen…
Dag 18: Perugia – Panicale
Maandag, Perugia… Niet doen dus!! Alles, maar dan ook alles is dicht!! Wij eerst met de bus naar boven, want ook deze stad licht op een heuvel. Eerst met de roltrappen naar boven en dan een korte wandeling door het ondergrondse Perugia, tot hier echt wel de moeite. Een kort Italiaans ontbijt in één of ander barreke, ook niet slecht. We trokken daarna de oude stad verder in. Maar daar bleek al snel dat er teen en tander dicht was. Het Palazzo dei Piori, dicht, het Galleria Nazionale dell’Umria, dicht. Allee den trend was gezet, alles bleek zowat dicht te zijn. Tot overmaat van ramp bleek ook het adreske voor een uitstekende Risotto (van ons Daisy) dicht te zijn. Dan maar een snelle hap en terug naar beneden… De Mobil in en weg, helaas voor ons sloeg Perugia wat tegen! Ons buske nog ff geleegd en wij terug weg, opweg richting lago Trasimeno. We mikten op een mooie camperplaats in Panicale. In onze gids was een route opgenomen die wat in het teken stond van Pietro Vannucci oftewel Perugino. Hij schilderde her en der prachtige fresco’s en sommige daarvan bleken nog heel goed bewaard. Wij langs Città della Pieve en Fotigiano om zo tot in Panicale te geraken. Daar een mooi en rustig plekkie voor ons bakkie gevonden.
Dag 19: Panicale-Castiglione del lago
Vandaag, 13 oktober, 14 jaar samen met ons Vickske… Wa snoezen, gezellig opstaan en dan komen de berichtjes… VDB is niet meer?? Da is wel even verschieten en da zullen we niet snel vergeten… Uiteraard toch maar opgestaan en na een mooie begeleide wandeling door het dorpje Panicale rijden we in de richting van het Lago Trasimeno, onze eindbestemming van de reis… Eerst stonden we in Borgetto, een erg rustig dorpje, vlak aan de oevers… We vertrokken vandaar met de fiets om even verderop de overzet te pakken naar één van de eilandjes in het meer. Na dit tripje terug naar Borgetto en daarna naar Castiglione del lago gereden naar een camperplaats in dit iets groter dorpje. Hier zijn we ’s avonds nogmaals lekker gaan eten.
Dag 20: Castiglione del lago - Borgo del san Lorenzo
Vandaag een fietstocht langs het hele meer. Een mooi tochtje met niet al te veel hellingen meer. Rustig terug binnen gebold en ineens een pizzake gaan eten… Da kunnen ze toch!! We besloten stlaan terug huiswaarts te rijden. Het weer was nog wel zonnig maar echt wel fris geworden sinds maandag. Dit en de kapotte verwarming deed ons al een beetje verlangen naar de warmen Breedsteert… Vandaag reden we binnendoor naar een camperplek in Borgo del San Lorenzo, niets speciaals maar wel een leuk ritje er naartoe, de GPS zijne “kortste weg” is altijd wel spannend…
Dag 21: Borgo – Breedsteert
Home sweet home…

Tweede week Umbrië

Dag 8: Assisi
Opnieuw een fietstochtje naar de bakker, ontbijt en dan een privé rondleiding doorheen het proces van olijf tot olie, inclusief een proevertje. Uiteraard kochten we ons een lekker vers flesje olie… Dan met de fiets naar Assisi, een kleine 4km verderop. Daar aangekomen hingen we onze fietsje vast aan het Piazza Santa Chiara, om daar ineens de gelijknamige Basilica te bezoeken. Vervolgens via de Duomo naar de Piazza del Comune. Daar een pizzake en wat broodjes en verder richting dé Basilica die van “San Francesco”. We namen er uitgebreid de tijd om de verschillende (en dat zijn er wat) fresco’s te bezichtigen. Indrukwekkend. Na dit bezoek was onze suikerspiegel dermate gedaald dat we maar besloten een welverdiende “gelati” naar binnen te likken. Na het verlaten van “Hard Core” Assisi reden we de heuvel af en bezochten nog een laatste kerk, de “Santa Maria degli Angeli-Porziuncola”. Deze enorme kerk was gebouwd over de, in de 11e eeuw gebouwde, kapel waar Franciscus zijn eerste Franciscanenorde stichte. De kapel staat dus nog in die kerk en het geheel was echt de moeite waard. Daarna met ons fietske terug omhoog (>14%) naar de Camper!! Daar stonden de zwarte en de rosse ons al te wachten… Een risotto uit den Diepvries verder en die twee op onze schoot! Ze zullen ons nog missen. Morgen vertrekken we richting Norcia.
Dag 9: Assisi – Castellucio
Vanmorgen vertrokken we vanop ons heerlijke plekkie richting het Parco Nazionale dei Monti Sibillini. Het vertrek verliep niet geheel van een leien dakje vermits het paadje dat naar onze plek leidde een beetje te steil en vooral te grinderig was om vlot te vertrekken. Terug achteruit, nog een poging, terug achteruit en dan maar overgeschakeld naar plan B. Via een ander onverhard paadje naar beneden om zo uit te komen op een geasfalteerde klim. Onderweg maakten we een tussenstop in Montefalco, bekend om zijn uitstekende wijn. We kochten der echter geen wijn maar een heerlijk zanddeeg, home made, fruitgebakje. Vicky Pruim en ikke aardbei. Het winkeltje puilde uit van de verse pasta, na ons bezoek 500gr gnocchi lichter. Na een kort bezoekje aan het Piazza Comunale, eigenlijk alleen maar om dat heerlijke gebakje zo snel mogelijk op te smullen, trokken we verder richting bestemming van de dag. Even de Mobil legen en vullen, de winkel binnen en we konden der weer tegen. Tegen de middag, we hadden inmiddels Trevi en nog wat schilderachtige en mooie ik-bouw-mezelf-op-een-berg-dorpjes gepasseerd en besloten maar eens een picknick plekkie op te zoeken. Dit vonden we bij de Fonti Del Clitunno. Bij deze bronnen en in het zonnetje was het een ideaal plekkie om even te eten. Wij terug op weg, richting het nationaal park. Na een pittige klim kwamen we aan het prachtige en afgelegen Castellucio. We zaten daar tussen de 1300 en 1400. Rond Castellucio bevinden zich drie hoogvlakten, onbeschrijfelijk mooi en speciaal. Dat we op deze vlakten, vrij mochten staan met de camper maakte het wel heel bijzonder. Op wat geblaf van de lokale viervoeters na, die de kudden schapen onder bewaking hielden was het er muisstil. Super helder vanwege de volle maan. O ja, het vroor er wel een beetje serieus…
Dag 10: Castellucio-Norcia
Vandaag met de MTB een toerke gaan doen. Ons Vickske zag da precies nie erg zitten om er met de fiets op uit te trekken. In Iron-bike stijl nog eens naar de 2300 meter getrokken. Mooi uitzicht over Casteluccio en de verschillende vlakten. Mijn madam zag mij echter nie staan daar boven… Het zonnetje was weerom van de partij en in de namiddag hebben we ons nief relax-stoelen eens getest, uitslag; goedgekeurd. We verlieten de monte Sibillini om van daaruit naar Norcia te rijden. Het stadje staat vooral bekend om zijn lokale producten zoals de zwarte truffels en het eerste klas vlees. We konden hier niet passeren zonder van deze te genieten. We kochten wat “vleesjes” bij één van de vele “salumeri” en besloten na eerst een terassje te hebben gedaan om maar te gaan eten. Dit deden we in restaurant “Il Granaro del Monte”. In dit 16e eeuwse gebouw zaten we aan de antieke openhaard te genieten van de lokale producten verwerkt in onze 6 (Yep, 6) gangen gastronomische menu. We dronken hoe kan het ook anders ne Montefalco. Een beetje vadsig, dempig of gewoon tegen het randje gegeten terug naar de Mobil gestesseld en daar lekker onder de wol.
Dag 11: Norcia-Bruna
Op het schema vandaag, ne fietstocht. Ons boekje nog eens geraadpleegd en na het ontbijt richting Spoleto om van daar uit een tocht te doen en dan morgen de stad te verkennen. Een plekkie gezocht om de camper te stallen, ons strak pak aan en wij weg. Op het schema: 85km en 1200 Hm, astamblief x 2.Eerst redelijk rustig maar dan begonnen we aan de klimmen, naar Castel Ritaldi, Colle del Marchese, Giano dell’ Umbria, Pass von Viepri en om af te sluiten de Pass von Firenzuola… Pittig en soms heel mooi, rond Spoleto (wat toch wel een grote stad is) wat minder. Ons Vickske heeft dat heel goe gedaan. Eenmaal terug in Spoleto leek het plaatske waar we stonden toch maar wat saai en we reden met de Mobil richting Castel Ritaldi (waar we met de fiets gepasserd waren) om daar wat mooier en rustiger te staan. Uiteindelijk belanden we in Bruna, naast de Castel. Daar aangekomen hebben we een klein “Bruschetta festival” gehouden op de skottel, met een fleske Chianti. Bella Italia… Morgen terug naar Spoleto om den boel daar een beetje te verkennen.
Dag 12: Bruna-San Gemini
Vandaag zoals gezegd op verkenning in Spoleto… Na het ontbijt (wentelteefjes op wijze van de chef) en het nodige lossen en vullen wij weg. In Spoleto aangekomen een mooi wandelingske gedaan naar de verschillende bezienswaardigheden. En naar Umbrische gewoonte zijn er dat wel wat, zeker in een stad als deze. Den topper is uiteraard is den Duomo, tevens achtergrond van het (beroemde) festival di Spoleto. ’s Middags ne pizza uit het vuistje op de Piazza del Mercato, nog wa rond gelopen en daarna terug naar de Mobil. Het was nog geen tijd om al een plekje op te zoeken dus nog een uitstapke naar de nabijgelegen “Cascata delle Marmore”. Hier stort het water al eeuwen in drie fasen naar beneden komende van een 165m hoger gelegen kunstmatig kanaal. Het storten viel al bij al nogal mee want ze openen de “sluizen” alleen ’s vrijdags. Het bleef al bij al toch wal de moeite om even te passeren. Hier konden we overnachten maar dit leek ons toch niet de mooiste plek. Even de boekskes erbij en we reden naar een plaats in “San Gemini”. Hier aangekomen bleek dit echt wel een super plek, gratis elektriciteit, water op de plek, sanitaire voorzieningen (douche, lavabo’s & WC) en alles veur niet! ’s Avonds gingen we nog ff naar het dorpje en daar bleek er net één of ander middeleeuws spektakel aan de gang. Veel volk en een super gezellig stadje!! Da was hier echt nen topper. Een paar glaaskes Prosecco deed de rest…
Dag 13: San Gemini
Na de paar glaaskes van gisteren ikke toch op tijd uit de nest om een toerke te gaan fietsen. 5uurkes later terug op de plek, maar ons Vickske was niet te zien… Ze was der alleen op uit getrokken en had er een echt Italiaans ochtendje opzitten. Cappuchino met ne chocolatte croissant en een gazet aan den toog, een wandelingske door het dorpje en reeds een middagmaaltje achter de rug. Ikke der maar ineens bij aan geschoven en ook een pastake gegeten. Snel een douchke gaan pakken en voor de rest van de middag op een terraske gaan zitten. Gelati en wa drankskes allerlei, lekker relaxed!! Terug naar de Mobil, luiewijven puree, salade en ne schnitzel kan ook lekker zijn!! Ik ben eens benieuwd wa er subiet in het dorp nog te beleven valt… Ik zal het morgen weten te zeggen…
Dag 14: San Gemini – Montecchio
Zoals al gezegd, gisteren na het eten nog ff naar het dorpje. De traditie dat daar de twee districten, de Rocca’s en de Piazza’s, het tegen elkaar opnemen in een ringsteek-spel werd ook vanavond weer verder gezet. Veel volk dus in het gezellige dorp. Wij nog naar één of ander religieus stuk gaan zien waar de jonge gasten tot ridder geslagen worden. Vanmorgen een beetje langer geslapen en gaan ontbijten in ons kroegske. Twee chocolatte, ne gewone en ene met créme (croissants) ons Vickske ne Cappu en ikke ne choco waar ge uwe lepel in kon recht zetten. Daarna vertrokken en eerst langs Carsulae gereden om daar de Romeinse ruïneplaats te gaan bezichtigen, zeker de moeite. 400m echte Via Flaminia. Daarna wilden we nog even naar het fossiele bos bij Dunarobba rijden maar het bos was dicht… Bummer… Dan maar even langs Todi gereden, prachtig op een heuvel gelegen. We werden er wel bijna door een al te hevige waco Italiaan in de flank gepakt maar gene paniek… Een wandelingske door het oude centrum, de onvermijdelijke Piazza del Popolo en een kort terrasje verder en welle terug weg. Langs de “route tourestique” of de schoon groen baantjes op zoek naar een camper plek. Deze vonden we in Montecchio bij de familie Bartolomei, alweer een fatore adreske. http://www.oleificiobartolomei.it/it/index.php Hier nog even door het eigen olie museum gelopen, over hoe de familie al honderden jaren olie maakt en uiteraard een fleske gekocht (ook nog twee fleskes wijn en zelfs ne pot honing). ’s Avonds alweer heerlijke gnocchi alla Vicky met een goe fleske witte.

Eerste week Umbrië

Dag 1 : vrijdag 26-09-09 Breedsteert-Dudelange (Luxemburg)

Ready steady GO
Dag 2: Dudelange – Italië, Lago Magiore, Luino
Over de Gotthardpas reden we Italië binnen, We planden eerst te gaan staan aan een camper plek in Lucarno, ook aan het lago maar nog in Zwitserland. Deze plek beviel ons echter niet erg en we besloten maar een stukkie verder te bollen, richting Italië. Langs het meer rijdend kwamen verschillende gezellige en rustige dorpjes tegen. Ons oog viel plots op een parking in het dorpje Luino aan de haven waar nog campers stonden met de bedoeling daar te overnachten. Welle derbij en pizzake gaan eten. Morgen is het nog 50 km tot Mendrisio, we gaan daar de Belgskes maar wa aanmoedigen!! Allez Philippe!!
Dag 3: Luino, Mendrisio, Merate
Vanmorgen reden we, na het ontbijt, richting Mendrisio. Een kilometer of 10 voor Mendrisio parkeerden we op de parking van één of ander station en pakten van daar de tram/trein naar de place to be. Om 10u30 stapten we van de trein op het parcours en zagen daar al snel de grote jongens in hun eerste ronde voorbijkomen. We wandelden wat rond, op zoek naar een goed plekkie liefst dicht bij een groot scherm. Dat vonden we op 4km van de meet op het einde van de laatste grote klim. We nestelden ons (tussen een paar bompa Italianen) op een soort tribune vanwaar we zowel het grote scherm als de baan goed konden zien. Al snel kregen we enkele zwaar geschimkte en uitgedoste Belgen in het vizier… Nen dikken Deen en een paar Italiaanse klonen deden de rest. Op de vraag van één van de Belgen aan den Dikke hoeveel laps er nog to gow waren antwoordde ik “Nog 8” dat viel bij den Belg in de smaak en het spel zat op de wagen… Maarten, Sven, Boris en Dieter deden al 12 jaar lang alle WK’s (inclusief Canada enz… Astemblief)en hadden teen en tander te vertellen. Om de beurt een pintje (1/2 liters) halen zorgde ervoor dat het gesprek niet echt stil viel. De renners en het WK flitste voorbij en op het einde won… de verkeerde, of all people, CADEL Evans, Nondejuu!! Allee wij uitgebreid e-mailkes en weet ik wa nog uitgewisseld en terug richting de trein. Niet te vergeten onze tussenstop in Villa-Belgica en ons Vickske op de foto met “Il Grillo” jawel de Paolo… Iedereen den toch content en wij terug naar ons bakkie … Aan het station slapen is nog niks voor ons dus nog even op pad naar een Camper plaats in Merate (een dorpje voor Bergamo). Prima plekkie, elektriciteit, lozen, vullen alles der op en der aan en… Veur niet…
Dag 4: Merate-San Giustino (Umbrië Agriturismo Le Murce)
Vandaag rustig opgestaan, douchke gepakt en op weg. Eerst langs den Auchan (Carrefour van Schoten x 10)voor een uurtje shoppen , ontbijten, planneke maken en weg. Toch nog een 400 km bollen (waarvan de laatste 100 prachtig waren) tot we voor het eerst het bordje Umbrië zien. We hadden gemikt op een Fatore in San Giustino en zo geschiede. Even de lokale patron een goede dag zeggen instaleren en relaxen … Ons Vickske aan de safari chef en ikke chef in de keuken… Mama Mia da was lekker!
Dag 5:San Giustino – Gubbio.
Na het ontbijt wij met tweekes de fiets op voor een eerste tochtje op UmbrIsche bodem. Vertrokken richting Citta di Castello en vandaar ne groene klim van 18 km beginnen doen. Een dik uurke later stonden we boven, op’t gemakske naar beneden en terug naar de camper. Goe gereden van m’n vrouwke!! Na de middag nog een duik in’t zwembad (brrr) van den chief en wij, na nog snel nen grazie, terug weg. Eerst lang Citta di Castello om daar teen en tander te bekijken en dan naar een ongeloofelijk mooi en vooral heel rustig dorpje “Montone”. Echt de moeite!! Daarna via wat “route toeristique” naar Gubbio. Hier staan we nu op een camper plek waar er plaats is voor 70 mobils, maar buiten een paar dikke Duitsers is hier nie veel volk. Morgen een Gubbioke doen.
Dag 6: Gubbio
Vandaag vertrok ik ’s morgens op zoek naar een bakker. Niet echt simpel in Italië dat kan ik je zeggen. Na het ontbijt trokken we te voet naar de oude stad. We vertrokken langs het Romeinse amfitheater, kwamen langs Piazza Quaranta Martiri met de San Fransesco, het Pallazo del Capitano del Popolo en vooral het prachtige Palazo Dei Consoli. Na een heerlijke maaltijd in Taverne Del Luppo (een aanrader van onze eigen trotter Gids) gingen we met een wel erg uitzonderlijk kabel liftje naar de Basilica Di Sant’Ubaldo. Een heerlijk gevulde dag… ’s Avonds was er voor geen van beiden nog echt plaats voor een uitgebreid avond eten.
Dag 7: Gubbio-Tordibetto d’Assisi
Na het ontbijt trokken ons Vickske en ikke voor een tweede maal er met de fiets op uit. In Citta Di Castello hadden we immers een wel erg interessante gids met verschillende fietsroutes gekregen in de lokale toerische dienst. Op het schema vandaag een tocht van 52 km met daarin maarliefst 1000 hoogte meters. Iemand die af en toe op de fiets zit weet dat er dan redelijk geklommen moet worden. De eerste 5km waren al direct bingo. Hierna werd het (gelukkig) iets minder pittig waardoor we optimaal van de prachtige streek konden genieten. Na het toertje en de nodige verfrissing achteraf verlieten we ons camper terrein en reden een dikke 40 km richting Assisi. In de buurt van Assisi trokken we naar een tweede Fatore Amico plaats nl “La Vecchie Macine” in Tordibetto d’Assisi. http://www.levecchiemacine.com/ Een olijfolie perserij tot voor vorig jaar zijn olijfolie op erg ambachtelijke wijze de markt op bracht maar dankzij de Europese wetgeving een heleboel nieuwe installaties moest plaatsen. Dat we wel erg hartelijk ontvangen werden door de twee pups “Jessie en Fro” of te wel de “zwarte en de rosse” was voor ons een extraatje.

Live vanuit Orvieto

Hier een mega kort berichtje vanuit een internet cafeetje in Orvieto. Een goe verlofke tot nu toe en een zalig weertje... als we thuis zijn meer nieuws... stay tuned!!

Iron Bike... Italië

Na het transalp avontuur van vorig jaar http://www.teamlapipe2.blogspot.com/ trokken mijnen brothar en ik dit jaar met de eigen mobil naar Italië om daar deel te nemen aan de 8-daagse MTB marathon "Iron Bike". Chauffeur van dienst ons vader, den Theo. Na een eerste etappe naar startplaats Entraque kreeg deze de techniek te pakken en vormde het bereiken van de meest afgelegen bergplaatsjes geen probleem meer. Het was een grote luxe om onze padre en de mobil bij te hebben, massageke hier, fris colaatje daar enz... Al bij al waren we bijna 2 weken weg.

Chemin de Soleil

Een tweede langer tripje kondigde zich aan halverwege mei. In de Franse Drôme deed ik mee aan de "Chemins de soleil" een 3-daagse MTB marathon http://www.raid-vtt.fr/. We vertrokken dinsdag avond, overnachten in Luxemburg en reden woensdag tot in de startplaats Dieulefit. In drie etappes reden we dan naar Gap. Ons Vickske had haar huiswerk prima gemaakt en had ons reeds eerder lid gemaakt van "France Passion". Deze organisatie maakt het mogelijk om met een mobilhome bij aangesloten boeren of handelaars gratis te overnachten. De mogelijkheid om bij deze mensen iets te kopen van hun producten (wijn, kaas, noten, noem maar op) bestaat maar er is niets verplicht. http://france-passion.com/ Op deze manier kwamen we, na een extra nachtje rond Gap met de mede bikers, terecht bij een wijnboer waar we letterlijk alleen stonden in zijn domein. http://www.clairettevincent.com/ Dat de wijnboer nog een fervent MTB'er was was extra handig meegenomen. We reden samen over zijn wel erg technisch traingingsparcours doorheen zijn wijnvelden, prachtig. We sloten ons ritje af met hoe kan het ook anders met een glaasje, hij een Rochefort en ik een coupke bubbels... De plek war we stonden was zalig en was de mooiste mobilervaring voor ons tot dus verre! Leve France Passion!! Na drie heerlijke nachten besloten we verder hujiswaarts te rijden maar niet na eerst een tweede France uit te hebben gekozen. Voor de tweede keer en weerom bingo. Deze keer stonden we bij een eendenboer, ook hij verkocht aan ons enkele van z'n lekkernijen dewelke we ons wel degelijk lieten smaken. Ook hier moesten we na twee dagjes weer vertrekken om relaxed en tijdig thuis te geraken. We reden via de bekende N-wegen tot in den Belgique... Een zalig weekje wat ons enkel nog meer deed verlangen naar meer van die langere tripjes...

Voorjaar '08

Na ons Spaans tripje, was het in België en omstreken uiteraard nog putje winter. Dat weerhield ons echter niet om der nog op uit te trekken. Zo reden we in de koude winter maanden naar Geraardsbergen voor een paar mattentaartjes. We trokken naar het Nederlandse Geertruidenberg om van daaruit het nationaal park "de Biesbosch" te ontdekken. http://www.biesbosch.org/ Uiteraard, naarmate de winter vorderde en de lente stilaan in zicht kwam, verbleven we in het onvermijdelijke Aywaille en het nabijgelegen Hamoir. (Ideaal om van daaruit de eerste klim-duur trainingen te doen...). Een weekendje Ieper om daar voor het eerst de indrukwekkende "the last post" ceremonie bij te wonen. We reden naar St-Amands aan de schelde boorden (toch wel een 35km van thuis) om dat stukje van de prachtige Schelde te ontdekken. Dat de mobil ideaal is om naar vertrekplaatsen van verschillende fiets tochten te trekken moet ik niet verduidelijken zeker? Zo trokken we nog naar Valkenburg om daar de Amstel Gold te rijden, we parkeerden in Harelbeke om de E3 prijs af te knallen, op de boerderij van Jef De Schutter in Eghezee stonden we een weekendje om daar "den ardennen toer van de Klievers" te rijden. We gingen naar Moerbeke-Waas om daar deel te nemen aan het provinciaal kampioenschap MTB enz...

ff naar Spanje...

Kerst en Nieuwjaar, met het plakken van onze laatste en eerste verlofdagen van het nieuwe jaar besloten we er voor een eerste langere periode op uit te trekken... 10 dagen, wat een luxe!! We besloten richting het zuiden te rijden opzoek naar toch een beetje zon en redelijke temperaturen. Al snel bleek dat de temperatuur niet echt omhoog schoot al waren we toch al een heel stuk zuidelijker. Alle grote coureurs over winteren in en rond Calpé, waarom wij nie? Allee, we zijn nu toch aan't bollen en ons Vickske had al een mooie plekkie gespot dus waarom nie. Het was een zalig plaatske http://www.camperparkcostablanca.com/ we werden door de vriendelijke Belgische gastheer ontvangen en hadden er een zalige week. De temperaturen stegen toch al tot een lekkere 20°, dit doet echt zalig zo vroeg of zo laat op 't jaar. Vicky's B-day van 's morgens tot 's avonds van het ene naar het andere terras...

Op de terug weg deden we het wat rustiger aan doorheen Frankrijk en reden langs Millau, proper brugske...

De eerste maanden...

Helaas hadden we al veel van onze verlofdagen op gesoupeerd tijdens de zomer maanden. In januari hadden we elkaar het alom bekende "ja" woord gegeven en om dit te vieren waren we 3 weken naar Sulawesi geweest. De transalp koste ons ook 2 weken van het verlofbudget wat veel nieuwe, lange tripjes in 2008 onmogelijk maakte. Echter niet getreurd, alle vrije weekenden trokken we wel ergens naar toe. Zo trokken we oa naar Bouillon (voor de GRG), de Turfvaart in Etten-Leur, naar de alom gekende grotten in Han-Sur-Lesse waar we onze voorlopig favoriete trapist ontdekten nl. de Rochefort. Uiteraard trokken we nog enkele malen naar Aywaille waar we ons echt al een beetje thuis voelen.

Augustus 08, de eerste keer!!!

Begin augustus ging ik ons bakkie ophalen bij "ideal-motorhomes" in Wetteren... Nadat alle papieren en formaliteiten in orde waren was het dan eindelijk zover, het eerste weekendje weg! Onze aller eerste camper plek was ongetwijfeld Aywaille, een stukje achter Luik. Heerlijk rustig dorpje waar altijd wat te zien valt, mooi plekkie aan het zwembad, alles bij de hand aan de oevers van de Ambléve.

Het eerste lange weekend dat we voorgeschoteld kregen trokken we al iets verder. Het Noord-Franse "Wissant" was het doel, gelegen tussen Cap Griz en Blanc Nez. Een plateau fruits de mer, een fietstocht en een strandwandeling verder besloten we nog even het binnenland in te trekken richting St-Omer. Daar hebben het indrukwekkende "Blockhaus" uit WO2 bezocht en uiteraard St-Omer zelf...

't is een Hobby

Na veel wikken en wegen over wat te doen en wat niet te doen was de kogel door de kerk. Het zou de Hobby Van worden. Waarom? Awel, hij is met z'n 6m niet al te groot en blijft daardoor nog best handelbaar. Heeft voor zijn formaat nog een ruime koffer waar zeker 2 en indien nodig zelfs 3 fietsen in passen. Hij heeft binnen veel kastjes wat heel wat bergruimte oplevert, is naar onze bescheiden mening degelijk en proper afgewerkt en is met de verschillende licht punten 's avonds super gezellig!! Het bed dat zich boven de garage bevind is voor ons tweetjes meer dan groot genoeg en ligt bovendien heerlijk... De 2,2 motor van de Ford Transit heeft ons (voorlopig) nog niet in de steek gelaten en zelfs de bergen vergen voor de 140PK geen probleem.

In den beginne

Ons Vickske en ikke, ikke en ons Vickske... Alle twee groeiden we wel een beetje met het campeerwereldje op. M'n vrouwke aan de zee in Cadzand, waar haar ouders eerst met "den trekker" naar toe trokken en nadien verschillende sta-caravans dienst deden als buitenverblijf voor zomer vakanties en heel-het-jaar-door weekends. Ikzelf met mijn ouders die de Rapido heel zuid Europa door trokken op zoek naar de meest rustige en zonnige plekjes. Ik moet toegeven dat ze daar allen goed in geslaagd zijn.
Nu gingen we samen de eerste jaren meer dan graag naar Cadzand om daar enkele weekjes van de rust te genieten, maar uiteraard wilden we wel wat meer zien dan Cad en zand...
Dus reden we dat oude blauwe vouw ding van onder een dik pak stof en trokken er mee op pad. We trokken naar Zwitserland (Walis), om rara de Cristalp te kunnen fietsen). Tweemaal reden we naar het verre en heerlijk warme en rustige Cabo De Gato in Zuid-Spanje (Almeria). We stonden een jaar aan het "Lac Sainte Croix" om van daaruit de Gorge du Verdon en omstreken te verkennen en we aten ons een jaar dik in "pizza's Feu au Bois" in en rond Presqu'ïle de Heyeres dicht bij de Roc d'azur (MTB evenement in Frejus).
Nu viel ons tijdens al deze tripjes één ding tegen, telkens we heel ons klein paleis hadden opgezet (het openvouwen van de rapido, opzetten van de voortent en uitladen van de Partner) hadden we niet echt veel zin om dit alles in omgekeerde volgorde te doen, ons te verplaatsen en daar de boel opnieuw terug op te zetten... Dus, een mobielhuis werd een droom.